گرایش های استبدادی

قانون پناهندگی – سیستم های کوپن – کارت های پرداخت

بازگشت سیستم کوپن به عنوان کارت پرداخت – نگاهی (به عقب) به تاریخچه و تداوم سیستم کوپن و فراتر از آن

---

لغو حق پناهندگی و معرفی قانون مزایای پناهجویان

در دهه 1990، موجی از خشونت نژادپرستانه آلمان را فرا گرفت. با تحریک Bild & Co، حملات نژادپرستانه و قتل عام افزایش یافت که معروف ترین آنها در Mölln و Rostock Lichtenhagen بود. در این شرایط، CDU/CSU، SPD و FDP در مورد لغو عملی حق پناهندگی به توافق رسیدند و در این فرآیند قانون مزایای پناهجویان (AsylbLG) را در سال 1993 معرفی کردند. ^{[ 1] [ 2] [ 3 ]}

در سال 1997، قانون مزایای پناهجویان، دسترسی پناهجویان به منابع مالی را با معرفی اصل مزایای غیرمجاز محدودتر کرد. به جای پول نقد، بسیاری از مردم فقط کوپن ها یا کارت های تراشه ای دریافت کردند که فقط در فروشگاه های خاص و برای کالاهای خاص قابل بازخرید بودند. این مقررات نه تنها یک محدودیت گسترده برای تعیین سرنوشت خود، بلکه نشانه ای از طرد اجتماعی بود. انگ زدن اجتناب ناپذیر بود – هرکسی که با کوپن پول پرداخت می کرد بلافاصله به عنوان “غریبه” شناسایی می شد.

کارت های تراشه برای مدیریت، سلب حق رای و مهر زدن به مردم استفاده می شد – و این قبلاً بیش از 20 سال پیش بود.

علاوه بر این، شرایط اقامت بسیار محدودتر وجود دارد. همانطور که امروزه با شرایط اقامت اجرا می شود.

خرید ضد نژادپرستی

جنبش گسترده ای از ابتکارات “خرید ضد نژادپرستانه” در زمان های توافق شده، مردم همبستگی و پناهندگان در مقابل مغازه ها گرد هم آمدند و با هم خرید کردند. ما هنوز هم قطارهای S-Ban و منطقه ای شلوغ از برلین به براندنبورگ و کوله پشتی های سنگین مملو از خرید برای آپارتمان مشترک یا پروژه خانه را به یاد داریم.

از طریق مشارکت سیاسی آسیب‌دیدگان، فعالان همبستگی و نهادهای اجتماعی، با اعتراض در خیابان‌ها، در هیئت‌های سیاسی، دادگاه‌ها، «سیل رایگان» RZ، «کاروان حقوق پناهندگان و مهاجران» و بسیاری موارد دیگر، می‌توان به این رویه غیرانسانی پایان داد.

روش های آزمایش شده و آزمایش شده در حال حاضر استفاده می شود. طومارها، نامه های سرگشاده، تظاهرات و دعوی قضایی. و آنچه قبلاً خرید ضد نژادپرستی بود، اکنون کمپین های مبادله یا کمک مالی است. بیایید اقدامات بعدی را ابداع کنیم و از ایده های مبارزات گذشته الهام بگیریم.

در براندنبورگ، سیستم کوپن در نهایت تا سال 2014 لغو نشد، پس از اینکه تا سال 2014 در برخی از مناطق مانند اوبرهاول-میتلمارک به قوت خود باقی ماند. در برلین، سیستم کوپن “از قبل” در سال 2007 پایان یافت و امید بود که زمان محرومیت و ناتوانی به پایان رسیده باشد.

خواننده ابتکار کارت تراشه و مستندات تحریم کوپن در هنینگدورف بینش عمیق تری از فرآیندها و استراتژی ها ارائه می دهد.

این ایده هرگز به طور کامل از بین نرفت. ورشکستگی Wirecard به این موضوع پایان داد.

اما این شادی کوتاه مدت بود…

تکرار تاریخ

اکنون تکرار تکان دهنده این داستان را تجربه می کنیم: معرفی کارت های پرداخت تحت قانون مزایای پناهجویان. اولین منطقه ای در براندنبورگ که این کارت های پرداخت را مجدداً معرفی کرد ، منطقه Märkisch-Oderland در ماه مه 2024 بود. این ولسوالی از قبل به دلیل رفتار سرکوبگرانه با پناهندگان شناخته شده است. به جای اینکه به مردم این آزادی را بدهند که خودشان تصمیم بگیرند که چگونه پولشان را خرج کنند، آنها یک بار دیگر مجبور به وارد شدن به سیستمی می شوند که آنها را ناتوان و منزوی می کند. کارت‌های پرداخت تنها یک ابزار فنی نیستند، بلکه ابزار دیگری برای کنترل و محدودیت هستند که شأن آسیب‌دیدگان را زیر پا می‌گذارند.

این تحولات را نباید به صورت مجزا نگریست، بلکه در چارچوب یک تغییر اجتماعی به راست که در آلمان و اروپا نیز در سال های اخیر مشاهده شده است، نگریست. لفاظی طرد و تبعیض شتاب بیشتری گرفته است، سیاستمداران در درخواست برای سیاست‌های محدودتر پناهندگی از یکدیگر سبقت می‌گیرند، و معرفی کارت‌های پرداخت تنها نمونه دیگری از چگونگی تلاش جنبش‌های پوپولیستی برای تضعیف حقوق پناهندگان است. به جای ترویج جامعه ای فراگیر و برابر، فضای ترس و بی اعتمادی در حال پرورش است. کارت های پرداخت نه تنها نشانه ای از کنترل است، بلکه نمادی از سیاستی است که همچنان به تبعیض و منزوی کردن افراد نیازمند ادامه می دهد.

کارت پرداخت: سیستم کوپن در لباس تکنوکراتیک

نه تنها شباهت های ظالمانه ای بین سیستم کوپن های دهه 1990 و کارت های پرداخت امروزی وجود دارد. کارت پرداخت همان سیستم در ظاهر جدید است. ما نباید اجازه دهیم اشتباهات گذشته تکرار شود. زمان آن است که نه تنها تاریخ را بشناسیم، بلکه از آن درس بگیریم و اقدام کنیم!

گسترش سیاست اجتماعی استبدادی

اولین شهرداری ها و بخش ها در حال حاضر به اصطلاح تعهد کاری – بیشتر شبیه کار اجباری – را برای پناهندگان معرفی کرده اند و آزمایش های فکری در حال حاضر فراتر رفته است: کارت پرداخت باید به زودی به گروه های حاشیه نشین و نامطلوب بعدی گسترش یابد. بنابراین لازم نیست برای پیش بینی پیامبر باشید: حلقه های علاقه مند [«وسط»، یادداشت سردبیر] نویسندگان] نیمه راست به سمت راست تضمین می کند که کارت پرداخت محدودیت های خود را در قانون مزایای پناهجویان پیدا نمی کند. دیر یا زود، به عنوان یک پروژه اقتدارگرایانه به SGB II و احتمالاً به کمک هزینه اصلی کودک منتقل می شود تا تعهد به کار، آزار، کنترل و تحریم افرادی که مزایای اجتماعی دریافت می کنند – و به حداقل رساندن “عوامل کشش” عمدتاً ساختگی مزایای اجتماعی، تقویت شود. ^[4]

مقابله:

بیایید با هم بایستیم و برای پایان دادن به کارت های پرداخت مبارزه کنیم! زمان آن فرا رسیده است که صدای همبستگی خود را بلند کرده و برای آینده ای عادلانه تر بجنگیم. زیرا همانطور که تاریخ نشان می دهد، این قبلاً اتفاق افتاده است – و ما نباید اجازه دهیم که دوباره تکرار شود.

دیگر هرگز اکنون نیست! این فقط در مورد AfD صدق نمی کند!